Dronkaards zijn goed voor je ego

Dronkaards zijn goed voor je ego. 

Dit weekend was er een event dat Bromyard Gala heet. Eigenlijk was het een soort steamrally maar ze noemen het een gala. We hadden daar een kraam waar we de cider probeerden te verkopen en dat is aardig gelukt.

Op de vrijdag hebben Will, Dave en ik de tent opgezet en alles klaargezet voor de volgende dag, 's avonds moesten we wachten tot we werden opgehaald omdat er niet genoeg auto's waren voor iedereen die dag. Die avond heb ik een bijzonder drinkspelletje geleerd van Will, met flessen en dopjes. Deze werden verschaft door onze vaste ciderklanten, die er de volgende dag de hele tijd zouden zitten en drink.
Ik ben trouwens echt bar slecht in t spel, dus ik ga het denk ik maar nooit echt spelen met drank ;)

Een van de vriendelijke dronkaards dacht eerst dat ik erg verlegen was omdat ik niet zo veel zei, maar ik had gewoon moeite met ieders accent te ontrafelen voordat ik me in een gesprek kon mengen. Dezelfde dronkaard dacht vervolgens dat ik Zweeds was omdat daar veel blonde, mooie dames vandaan komen (?) en op de zaterdag verklaarde hij me tot een engel en een natural beauty. Nou, toch leuk om dat is een keer te horen, wel een beetje jammer dat het van een 52-jarige dronkaard komt..

Verder was het een leuk festival om een keer meegemaakt te hebben, de muziek (orgels) was verschrikkelijk, het was lekker weer, er waren een hoop bijzondere mensen om te bewonderen als ze langsliepen en we hebben goed verkocht.

Vandaag, zondag, is de tweede officiële dag van het Gala. Maar Claire en ik zullen vandaag niet meehelpen bij de kraam omdat we de eieren moeten gaan sorteren (dat klusje gaat helaas ook altijd door..). We zullen 's avonds waarschijnlijk helpen opruimen als Will terug is van z'n feestje in London. En dan is de dag alweer voorbij en is het maandag, de dag waarop de cider verhuist gaat worden om in flessen gedaan te worden.